Κέικ σοκολάτας που κλαίει

από τη Χουανίτα και πάλι


Συνταγή χιλιοδοκιμασμένη -πάντα με επιτυχία- από τα χεράκια της Κουμπάρας.

Την πρώτη φορά που επιχείρησα να το φτιάξω κι εγώ ... εξαφανίστηκε (!) μόλις αναποδογύρισα την φόρμα σε μία πιατέλλα. Άγνωστο γιατί! Επειδή η επιμένουσα νικά, τη δεύτερη φορά πέτυχε! Μόνο που έκλαιγε με λυγμούς η ρευστή σοκολάτα, ήθελε να μείνει λίγο περισσότερο στον "ήλιο" προφανώς.

2 κουβερτούρες των 125 gr.
1 vitam χάρτινο
1 1/2 φλυτζάνι ζάχαρη
1 1/2 φλυτζάνι αλεύρι μπλε (το απλό που δεν φουσκώνει)
1 κ.γλ.baking powder
8 αυγά
λικέρ της προτίμησής μας
φρεσκοτριμμένο πιπέρι
ginger σκόνη
ξύσμα πορτοκαλιού

Λειώνουμε την σοκολάτα με το βιτάμ σε πολύ χαμηλή φωτιά.

Στο μεταξύ χτυπάμε σε μαρέγκα τα ασπράδια των αυγών, προσθέτοντας λίγο αλάτι.

Ρίχνουμε τη ζάχαρη στην κατσαρόλα, ανακατεύουμε, προσθέτουμε το αλεύρι με το baking powder, ανακατεύουμε, ρίχνουμε συνέχεια τους κρόκους, ανακατεύουμε και πάλι (αμάν ζαλίστηκα!), προσθέτουμε τo λικέρ και τα μπαχαρικά, ξανά μανά ανακάτεμα και τέλος ρίχνουμε τα ασπράδια και ανακατεύουμε τώρα με πολύ απαλές κινήσεις για να ενωθούν με τα υπόλοιπα υλικά. Αν θέλουμε, προσθέτουμε και ξυσμένη φλούδα πορτοκαλιού, δίνει όμορφο άρωμα.

Βουτυρώνουμε την φόρμα, αδειάζουμε το μείγμα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο σε πάνω και κάτω αντίσταση στους 220ο-250ο (ανάλογα πόσο δυνατός είναι ο φούρνος) για 12 λεπτά ακριβώς!

Εγώ το έψησα σε αντιστάσεις και αέρα στους 200ο (γιατί φοβήθηκα μην "αρπάξει" η σοκολάτα) για 14΄, αλλά πιστεύω ότι έπρεπε ή να το ψήσω στους 220ο τελικά, ή να το αφήσω άλλο 1', γιατί έγινε υπέρ του δέοντος ρευστή η σοκολάτα και δυσκολεύτηκα ελαφρά να το σερβίρω. Συνόδευσα με παγωτό καϊμάκι από το Συντριβάνι (πρώην τεχνίτες του συγχωρεμένου του Κανάκη), λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι και ελάχιστη κανέλλα στο πιάτο, για διακοσμητικούς κυρίως λόγους.